चेलीको सम्झना

   चेलीको सम्झना


चेली र माइति मनको भाव तिहारको निधार
सयपत्री थुङ्गा मखमली माला हँसिलो मुहार ।
गर्भले फुल्थ्यो यो मेरो छाती माइति हुनाको
हर्षैमा भुल्थें  विर्सन्थें ब्याथा अतीतका कुनाको ।।


साथैमा चेली माझैमा माइति रमाइलो त्यो सब
छाडेर जाने भुल्दथ्यौं सबै मनाउँथ्यौं उत्सव ।
तीजमा चेली संघारमा आउँदा लक्ष्मी नै मान्थें म
जमरा टीका दशैंमा लाउँदा भाग्य नै ठान्थें म ।।


तिहारका वेली नओइली जाने गलामा गुथेर
धन्य थिन चेली यमको पूजा गर्दथिन् बुझेर ।
साँझ र विहान चुड्का र ख्याली मालश्री बालन
घन्कँदा कति रमाइलो हुन्थ्यो यै घर आँगन ।।


ढिंडो र साग गुन्द्रुक खोले चौरासी ब्यञ्जन
लाग्दथ्यो मलाई मनाउँथें चाड आनन्दी भै मन ।
दैवको लेखा भाग्यको खेल त्यो दिन हरायो
असुभ बोल्ने कहाली लाग्ने हुच्चिल करायो ।।


रहिनन् चेली साथमा ऐले म माइति भएर
पाइन थाप्न आशिष माला गलामा गएर ।।
हुरीको हुंकार त्यो दिन गयो चुडायो बन्धन
चेली र माइति रहेनौ सङ्गै को सुन्ने क्रन्दन ...?


रित्तो भो निधार खाली भो गला तिहार सजाउने
हरायो बाटो छेनन् ती चेली खै के ले रमाउने ।
छिमेकी गाउँले वारि र पारि भैलेनी नाँचेर
रमाउँछन् दिल काटिन्छ मेरो ब्यर्थै छ हाँसेर ।।


यहीं थें माइति उनै थिन चेली चिनेर के गर्ने
नियति यस्तो भोग्दाछौं आज को बाँच्ने को मर्ने।
प्राणको घुड्को छातीको धड्कन बिलौना बिसाउने
यै पर्व पनि कालको निम्तो दिएर रिसाउने ।।


ओइलाइ आसा मारेर मन कति दिन बाँच्नु म ...
एउटै शिरान आँतको छुट्दा कति दिन हाँस्नु म ..?
सुन न सुन ए मेरा साथी हे भाइ बहिनी
छौ भने  अरु सुन्दिने काही प्रलाप कहानी ।।।


दुःखको भोक दुखैले मेट्ने साहस भएमा
तप्काइ देउ श्रद्धाका आँसु सम्झना रहेमा ।
भन न भन ए भाइ बैनी साथी र सहभाव
लिएका जति छौ भने मेरा कोही पनि अदवसाथ ।।


दुःखको भाव पोलेको घाउ थाकेन कैल्यै नी
एउटा टीका पवित्र दिलको लाइदेउ ए बहिनी ।
त्यसैमा मेरी हृदयबाटै छुटेकी बहिनी
सम्झँदै श्रद्धा गर्नेछु जैल्यै बिर्सन्न कैले नी ।।

                                    (काल्पनिक)